Naar Sipirok

Woensdag 15-6-2016

Om 6 uur vertrekken we, zodat we de ferry van 7 uur halen van Tomok naar Prapat. Het zal een lange reisdag worden, iets van 9 uur. We rijden eerst een stuk langs het meer en slaan dan de weg in richting Sipirok.
Onderweg stoppen we verschillende keren. Bij een ananaskraampje lopen we het ananasveld op, zodat ik kan zien hoe ze groeien. Ik blijf dat mooi vinden om te zien. 
In Balige stoppen we bij de markthallen. Deze zijn gebouwd in de traditionele stijl van de Batakhuizen. De chauffeur zet me af en ik vraag... hier weer terug?....ja, ja, iets verderop. Ik ga naar de markt, zie eerst een super klein katje, vast nog geen 8 weken oud. Loop dan verder. Zowaar kan ik zonder al te veel aandacht, rustig rondlopen. Een man van een kledingstalletje vraagt... hé, waar kom je vandaan... ah, nederland... daar ken ik nog iemand, die kan je vast wel.... ik begin al te denken, waar zal hij mee aankomen... ja, Marco... Marco van Basten... aardige man... Na een tijdje heb ik het allemaal wel gezien, dus loop ik weer naar de ingang.... maar waar is 't busje nu....dus ik loop eens de ene kant op en de andere kant... geen busje.... ik loop wat verder, ga de hoek om en loop weer terug en hoor opeens iemand roepen... de uitgang van die markt schijnt dus aan de andere kant te zijn... en hij dacht dat ik aan de andere kant eruit ging, als ik het busje aan de voorkant uitga?? We gaan nog ergens koffie en thee drinken... hij op zijn manier, koffie vanuit het schoteltje (want dan is het minder warm) en ik thee, die er net zo uitziet als het tentje zelf....
In het pindagebied stoppen we om te kijken hoe de pinda's geroosterd worden met zand... dat is nieuw voor mij... nu moet ik zeggen dat ik hier helemaal niet eerder over nagedacht had, maar dit had ik in ieder geval niet bedacht.
Als laatste stoppen we bij een warmwaterbron. Om er te komen, moeten via de achterkant van de huizen gaan. Dit is niet een mooie bron, maar wordt door de bewoners wel veelvuldig gebruikt. Er lopen verschillende slangen die als waterleiding dienen naar de huizen. Als ik nog naar het toilet ga, zie ik dat ze daar de bak naast het toilet volledig vol hebben laten lopen met het warme water.... dat zullen ze ongetwijfeld ook gebruiken om te baden.

Het hotel in Sipirok bestaat uit verschillende huisjes in traditionele batak stijl. Het huisje zelf is een beetje ongezellig, maar alles zit erin. Wat een beetje raar is, is dat er helemaal geen gordijnen oid aan de voorkant zitten. Je hebt eerst een klein zitje, met ramen aan de voorkant... dan ga je door poortje, waar ooit een deur in heeft gezeten en daar heb je het slaapvertrek met 2 bedden en een felle plafondlamp. Ik besluit in het bed te gaan slapen net achter het muurtje, zodat je daar in ieder geval niet zichtbaar bent vanaf het pad. Ik voel me hier totaal niet prettig. Allereerst omdat ik de enige gast ben, dan die inkijk en dan gaat het nog keihard regenen ook. Ook het eten is niet zo'n succes. Ik heb nasi met saté besteld, maar het was een beetje chaotisch bij het inchecken en daar moest ik ook eten bestellen, dus ik had niet aangegeven dat ik nasi goreng wilde... dus ik krijg een paar saté stokjes met witte rijst, waarvan de saté wel erg ketjap achtig is... gelukkig vindt de kat het geweldig. Wat maakt dat ik én een gezellig gesprek heb én nog iemand een plezier doe :-)