Naar Maroantsetra

Zondag 10-9-2023

Het licht gaat vandaag al om kwart over 5 aan. Omdat we gisteren al het meeste gepakt hebben, kunnen we nog even blijven liggen… om kwart voor 7 komt Rami langs… hij heeft een Blue Coua gezien in een boom bij het strand… we maken snel de laatste dingetjes af (anders moet ik zometeen weer helemaal de berg op klimmen) en ik pak mijn spullen om naar beneden te gaan. Beneden pak ik snel mijn camera uit mijn tas… gelukkig is ie er nog, om sluip door kruip door, achter het restaurant te kijken of ik hem nog kan zien. Hij laat zich nog even zien, maar gaat er dan vandoor. Blij dat ik ben met mijn half onscherpe foto en een scherpe van zijn rug (ach, ieder zijn ding 😀).
We ontbijten en gaan mooi op tijd weg. De Costaricanen gaan eerst nog een wandeling maken en zullen later ook komen. Wij gaan nu met een nog ruimere boot, waar wel 40 mensen op kunnen… maar zijn nog steeds maar met 2 plus gids, bootsmannen en hotelpersoneel. Ik ga een film kijken met het idee afgeleid te zijn… ik ben nog steeds zenuwachtig voor de tocht over zee… maar de zee is megakalm en de tocht is erg rustig. 
Na anderhalf uur komen we bij het eiland Nosy Mangabe. Het eiland heeft mooie aangelegde circuits. We lopen eerst een vlak stuk… dit gaat als een speer. We zien de Madagascar Paradise Flycatcher weer. Een stuk verder gaat Rami van het pad en vraagt ons even later te komen… een Leaf-tailed Gecko. Dit zijn zulke grappige beesten. Als ze in rust zijn, dan zitten ze helemaal tegen een boomstam aangekleefd en ze nemen dan de kleur aan van de boomstam. Ze zijn dus lastig te spotten. Ik vind ze erg leuk.
Hierna gaan we weer terug. Kennelijk had iemand hem uitgelegd waar ie de gecko kon vinden. Als we weer bij het centrale punt komen, nemen we een ander pad… deze gaat omhoog. Hoewel het niet een moeilijk pad is, gaat de snelheid er door het klimmen volledig uit. We zien onderweg een kikkertje en op de top een zeer kleine kameleon. Daarna gaan we via een ander pad weer naar beneden, veel steiler, dus goed opletten. Een mooie wandeling, maar helaas niet de Black-and-white Ruffed Lemur gezien.
Bij terugkomst nemen we afscheid van Rami, hij heeft een nieuwe klant, dus wij worden in de goede handen van het hotelpersoneel gelaten. Ze dekken de tafel voor ons met een meegebrachte lunch. Ondanks dat het pas 11 uur is, smaakt het prima.
In een half uur varen we terug naar Maroantsetra. Het is nog even zoeken hoe ze de boot, die toch wat groter is dan de meeste, moeten aanleggen en na wat pogingen, laten ze ons er eerst maar uit. 
Ricardo staat klaar om ons op te halen om naar het hotel te brengen. Er zijn verschrikkelijk veel mensen op de been. Ze zien er allemaal netjes uit, bijna al de dames dragen een (stro)hoed. Zouden ze naar de kerk gaan, zou er een begrafenis zijn. We vragen het Ricardo en het blijkt inderdaad een begrafenis te zijn.
In het hotel krijgen we weer dezelfde kamer als vorige week. We relaxen de rest van de dag.