Onderweg naar Daraina

Donderdag 25-08-2016

Het is mooi weer. We gaan voor het ontbijt naar het terras aan zee. Ik ben blij dat ik weer kan lopen, mijn knie voelt nog wel warm aan en doet af en toe nog flink zeer, maar we hoeven niet meer langs een dokter.
Het hotel is erg mooi! Het ligt aan een baai en heeft een mooie tuin. Tijdens het ontbijt op het terras krijgen we gezelschap van een jong katje, die overduidelijk geïnteresseerd is in eten. Omdat we ons niet kunnen inhouden, geven we toe. Het wordt onze grote vriend!
Deze ochtend blijven we nog in het hotel. Vroeg in de middag zullen we naar de volgende bestemming gaan, dus nu nog even heerlijk rustig aan doen. We wassen het hoogst nodige en door de felle zon, is het in no time droog. Na een vroege lunch, samen met onze grote vriend, die zijn moeder maar heeft meegenomen, genieten we nog even op het terras.

De reis vanmiddag is maar 55 km, maar duurt toch ruim 3,5 uur. De weg is niet geasfalteerd en is slecht, héél slecht. Hele kuilen, sporen en daarnaast weer nieuwe wegen, omdat je er met goed fatsoen niet meer kon rijden. Zo slecht hebben we het beide nog niet gezien, ook niet elders in Afrika. Het is een hele ervaring. Dama is gelukkig een goede chauffeur. Onderweg komen we voornamelijk vrachtwagens tegen, soms een overlandtruck vol met passagiers of een taxi-brousse. Zowaar ook een normale auto (geen 4WD) en een tuktuk, nou ja! Maar eigenlijk is dat geen doen.
Na Daraina is het nog 3 km voordat er een afslag komt en dan is het 4 km door de middle of nowhere. Amper een weg te noemen, maar gelukkig door wat bordjes, vinden de kampeerplaats wel. Het gebied waar we zijn is dor en droog. Alleen in de regentijd (jan-mrt) staat er regen in de riviertjes. De kampeerplaats bestaat uit vijf hutjes met een bed/klamboe met erachter (buiten) een toilet, wastafel en douche. Ieder hutje heeft zijn eigen waterreservoir. 's Avonds is er licht van een zonnecel batterij, die overdag wordt opgeladen. De beheerders slapen in koepeltentjes. In het midden van het veld is een eetplaats.
Aangekomen, zien we de Golden crowned Tattersalli sifaka's al in een boom zitten. Deze sifaka's komen alleen hier voor. Ik neem snel een paar foto's. Dan worden we geroepen... de lunch is klaar. Lunch? Het is 4 uur 's middags en we hebben al gegeten voordat we weggingen. Dama verontschuldigt zich dat hij niet goed had gekeken. Omdat we hier in de middle of nowhere zitten, is het eten inclusief en niet eten is not done.... dus we gaan maar lunchen... rijst met zebu stoofvlees.
De plek is erg rustgevend. We lopen nog wat rond en lezen wat. Wat wel grappig is, is dat in onze badkamer een kikker zich het putje van de wastafel heeft toegeëigend. De kraan drupt, dus voor hem is het daar prima vertoeven. Het bos is kurkdroog, dus logisch dat ie op zoek gaat naar water. Een andere zit in de toiletpot en als je doortrekt probeert ie met alle macht om niet weggespoeld te worden. Vieze beesten. Om 8 uur is het al weer tijd is voor het avondeten.